دوران کودکى و جوانى امامرضا علیهالسلام
تاریخ دربارۀ زندگى اهلبیت علیهمالسلام در کودکى و جوانى تاحدّ بسیارى سکوت کرده است؛ چراکه حکومتهای وقت به دلیلهای مختلف علاقهای به شناختهشدن این بزرگواران نداشتند. این امر سبب شده است که نسلهاى آینده از اطلاعات مربوط به زندگى اهلبیت علیهمالسلام قبل از امامت و چهبسا بعد از امامت، تاحدّ زیادى محروم بمانند.
آنچه در تاریخ آمده، این است که حضرت رضا علیهالسلام در کودکى بهشدت موردِ توجه پدر گرامى خویش بودهاند. موسیبنجعفر علیهالسلام بارها فرموده بودند که علیبنموسیالرضا علیهالسلام امام بعد از ایشان است و کنیۀ خود، ابوالحسن، را نیز به اینحضرت بخشیدند.[۵]
در دوران جوانی، در مدینه به علم و تقوا مشهور بودند. فقیهان به دیدار ایشان میآمدند؛ سؤال میپرسیدند و جواب میگرفتند.[۶] دراینزمینه، ذهبى یکى از علمای عامه میگوید: «حضرت رضا علیهالسلام در ایام مالکبنانس، یکى از فقهای اربعۀ اهلسنّت، درحالىکه جوان بود، فتوا میداد.»[۷]
[۵]. الغیبه، شیخ توسی، ص۲۹؛ نک: بحارالانوار، ج۴۹، ص۲۵.
[۶]. اصول کافی، ج۱، ص۳۱۲؛ عیون اخبارالرضا علیهالسلام، ج۱، ص۳۱؛ الارشاد، ج۲، ص۲۵۰.
[۷]. سیر اعلامالنبلاء، ج۹، ص۳۸۸.