اطـلاعیه بـروزرسانی و تـخفیف هـای ویژه سـایت :

101-سوره القارعة

سوره ۱۰۱: القارعه – جزء ۳۰ – ترجمه مکارم شیرازی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

الْقَارِعَهُ ﴿۱﴾
آن حادثه کوبنده، (۱)

 

مَا الْقَارِعَهُ ﴿۲﴾
و چه حادثه کوبنده‏ ای؟! (۲)

 

وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْقَارِعَهُ ﴿۳﴾
و تو چه می‏دانی که حادثه کوبنده چیست ؟ (۳)

 

یَوْمَ یَکُونُ النَّاسُ کَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿۴﴾
روزی که مردم مانند پروانه‏ های پراکنده به هر سو می‏دوند. (۴)

 

وَتَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ ﴿۵﴾
و کوه‏ ها مانند پشم رنگین حلاجی شده می‏گردد. (۵)

 

فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ ﴿۶﴾
(در آن روز) کسی که ترازوهای اعمالش سنگین است. (۶)

 

فَهُوَ فِی عِیشَهٍ رَاضِیَهٍ ﴿۷﴾
در یک زندگی خشنود خواهد بود. (۷)

 

وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ ﴿۸﴾
و اما کسی که ترازوهایش سبک است. (۸)

 

فَأُمُّهُ هَاوِیَهٌ ﴿۹﴾
پناهگاهش هاویه (دوزخ) است. (۹)

 

وَمَا أَدْرَاکَ مَا هِیَهْ ﴿۱۰﴾
و تو چه می‏دانی هاویه چیست ؟ (۱۰)

 

نَارٌ حَامِیَهٌ ﴿۱۱﴾
آتشی است سوزان. (۱۱)