معرفی گل ارغوانی

گیاه قلب ارغوانی در واقع گونه ای از برگ بیدی که برگ های بنفش دارد و گل های ارغوانی رنگ تولید می کند.

نور:

نسبت به سایه تاحدودی مقاوم است اما به محیط روشن با نور غیر مستقیم یا ملایم احتیاج دارد. در صورت قرار گرفتن در نور شدید و گرم روی برگ ها لک های قهوه ای پیدا می شود و می سوزد. 

 

در صورت کمبود نور هم برگ ها رنگ بنفش شان را از دست می دهند و فاصله ی برگ ها از هم زیاد می شود، گیاه رشد علفی پیدا می کند.

آبیاری:

نسبت به خشکی تا حدودی مقاوم است اما بهتر است که زیاد خشکی نکشد و بعد از خشک شدن سطح خاک، آبیاری بشود.

آبیاری زیاد باعث پوسیدن گیاه گل قلب ارغوانی  از ریشه می شود.

دما:

بهتر است در دمای کمتر از ده درجه قرار نگیرد، در سرما برگ های گل قلب ارغوانی  از بین می روند، وقتی دمای هوا بیشتر از 15 درجه شد می توانید در فضای آزاد هم نگهداری کنید اما در ظهرهای داغ از تابش مستقیم آفتاب در امان بماند.

خاک:

در کل گل قلب ارغوانی گیاه مقاومی است و داخل خاک سنگین هم رشد می کند اما اضافه کردن مقداری شن و یا خاک برگ به خاک باغچه باعث می شود زهکشی بهتر شود و گیاه از پوسیدگی در امان بماند.

تکثیر:

قلمه هایی که حداقل یک گره داشته باشد تهیه کنید و مستقیم در خاک قرار سبک قرار بدهید، به راحتی تکثیر می شود.

 

گل قلب ارغوانی در آب هم ریشه دار می شود و مدت ها می تواند در آب رشد کند و حتی گلدهی داشته باشد.

 

نکته: برای گلدهی به نور کافی احتیاج دارد.

برای آن که گیاه پرپشت و زیبایی شود، لازم است سرشاخه های آن را مرتباً قطع نمود و هر ماهه کود مایع تقویتی به آن داد. بسیاری از آن ها گل های سفید یا سوسنی و شیری رنگی می دهند که جنبه تزئینی ندارد. گل های آن ها بیشتر در اواخر فصل تابستان ظهور می کند، ولی در مناطق معتدل گرم، در اواخر بهار گل می دهند.

 گیاه قلب ارغوان را در اتاقی قرار دهید که ۴۰ درصد رطوبت داشته باشد. نوک قهوه ای برگ ها نشان دهنده خشکی هوا می باشد.

 

در کل گل قلب ارغوانی گیاه مقاومی است و داخل خاک سنگین هم رشد می کند اما اضافه کردن مقداری شن و یا خاک برگ به خاک باغچه باعث می شود زهکشی بهتر شود و گیاه از پوسیدگی در امان بماند.