ثامن کتاب فرهنگی، طراحی گرافیکی، کتاب
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿۶﴾
و قسم به زمین و کسی که آن را گسترانیده. (۶)
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿۷﴾
و سوگند به نفس آدمی و آن کس که آن را منظم ساخته، (۷)
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿۸﴾
سپس فجور و تقوا (شر و خیر) را به او الهام کرده است (۸)
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاهَا ﴿۹﴾
که هر کس نفس خود را تزکیه کرده، رستگار شده (۹)
وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا ﴿۱۰﴾
و آن کس که نفس خویش را با معصیت و گناه آلوده ساخته، نومید و محروم گشته است. (۱۰)
کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿۱۱﴾
قوم ثمود بر اثر طغیان (پیامبرشان را) تکذیب کردند. (۱۱)
إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿۱۲﴾
آنگاه که شقی ترین آنها بپاخاست. (۱۲)
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَهَ اللَّهِ وَسُقْیَاهَا ﴿۱۳﴾
و فرستاده الهی (صالح) به آنها گفت ناقه خدا را با آبشخورش واگذارید (و مزاحم آن نشوید). (۱۳)
فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿۱۴﴾
ولی آنها او را تکذیب نمودند و ناقه را پی کردند و به هلاکت رساندند، لذا پروردگارشان آنها را به خاطر گناهی که مرتکب شده بودند در هم کوبید و سرزمینشان را صاف و مسطح نمود! (۱۴)
وَلَا یَخَافُ عُقْبَاهَا ﴿۱۵﴾
و او هرگز از فرجام این کار بیم ندارد (۱۵)
